‘സങ്കീര്ണമായ ഭൂതകാലം -വൈവിധ്യമാര്ന്ന ഭാവികാലം’, ‘പങ്കിടുന്ന സംസ്കാരം പങ്കിടുന്ന പൈതൃകം പങ്കിടുന്ന ഉത്തരവാദിത്വം’, ‘ഗ്രാമീണ ഭൂപ്രകൃതി’, ‘പൈതൃകം വരും തലമുറയ്ക്കുവേണ്ടി’ തുടങ്ങിയ പ്രമേയങ്ങളിലൂന്നിയായിരുന്നു മുന്വര്ഷങ്ങളിലെ പൈതൃക ദിനാചരണം. ‘പൈതൃകവും കാലാവസ്ഥയും’ എന്നതാണ് ഈ വര്ഷത്തെ പൈതൃക ദിന പ്രമേയം. കാലാവസ്ഥയും പൈതൃകവും തമ്മിലെന്താണ് ബന്ധമെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരുണ്ടാവും.
മൂര്ത്ത പൈതൃകങ്ങളായ കെട്ടിടങ്ങളും കോട്ടകളും മറ്റ് നിര്മിതികളും കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ ഫലമായുണ്ടാകുന്ന വെള്ളപ്പൊക്കത്തിലും വരള്ച്ചയിലും കൊടുങ്കാറ്റ് ഭൂകമ്പം തുടങ്ങിയ പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങള് കൊണ്ടും നാമാവശേഷമായ ഒട്ടേറെ ഉദാഹരണങ്ങള് നമ്മുടെ മുന്നിലുണ്ട്. 2008-ല് ലോക പൈതൃക കമ്മിറ്റി 25 രാജ്യങ്ങളിലെ 29 ലോകപൈതൃകങ്ങള് അപകടാവസ്ഥയിലാണെന്ന് രേഖപ്പെടുത്തുകയുണ്ടായി.
ഒരു വര്ഷത്തിനുശേഷം അതായത് 2009-ല് ഇതില് 17 പൈതൃകങ്ങള് കൂടി ഉള്പ്പെടുത്തി. ഇക്കൂട്ടത്തില് തണ്ണീര്ത്തടങ്ങളും ജലാശയങ്ങളും അതിലധിവസിക്കുന്ന ജീവജാലങ്ങളും ഉള്പ്പെടുന്നു. ദിനംപ്രതിയെന്നോണം നഷ്ടപ്പെടുന്ന പൈതൃക മരങ്ങള്, ജൈവ വൈവിധ്യകലവറകള്, പുല്മേടുകള്, പരിസ്ഥിതിലോല പ്രദേശങ്ങള്, കണ്ടല് വനങ്ങള് എന്നിവയുടെ നാശം ഇന്നത്തെ തലമുറയെ മാത്രമല്ല വരും തലമുറകളെക്കൂടി ബാധിക്കുന്നതാണ്.
17 ശതമാനം വനങ്ങള് കഴിഞ്ഞ അമ്പതു വര്ഷത്തിനിടയില് നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടതായി കണക്കാക്കുന്നു. വരാനിരിക്കുന്ന എട്ട് വര്ഷം കൊണ്ട് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പരിസ്ഥിതി മൂല്യമുള്ള പതിനൊന്ന് വനങ്ങള് കൂടി ഇല്ലാതാവുമെന്ന് വേള്ഡ് വൈല്ഡ് ലൈഫ് ഫണ്ട് റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്നു.
2010-നും 2021-നും ഇടയിലുണ്ടായ വനനാശം 420 ദശലക്ഷം ഹെക്ടറായിരിക്കുമെന്നത് ആസന്നമായ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ സൂചനയാണ്.വനനശീകരണവും പുത്തന് വികസന സങ്കല്പങ്ങളും ഹരിതഗൃഹ വാതക ബഹിര്ഗമനത്തെ വര്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിനും പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങള്ക്കും കാരണമാകുന്നു. പൈതൃക സമ്ബത്ത് മായാനിടയാക്കുന്നു.
പൈതൃകം എന്നാല് മുന് തലമുറ നമുക്കായി ബാക്കിവെച്ചത് മാത്രമല്ല, അത് വരും തലമുറയ്ക്ക് കൈമാറേണ്ട ഉത്തരവാദിത്വം കൂടി നമ്മുടേതാണ്.