ഒരു ജനാധിപത്യരാഷ്ടത്തിലെ ജനങ്ങള് ഒരുപാട്സ്വാതന്ത്ര്യം അനുഭവിക്കുന്ന ഭാഗ്യമുള്ള ജനസമൂഹമാണെന്നത് വലിയ സന്തോഷത്തിന് വകനല്കുന്നുണ്ട്. അവര്എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലുംസുരക്ഷിതരാണെന്നതാണ് അവസ്ഥ. അവരുടെസ്വത്തിനും ജീവനും വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യതത്തിനും പരമമായ സുരക്ഷിതത്വം നല്കുന്ന നിയമസംവിധാനമുള്ളതുകൊണ്ടാണത് നിലനില്ക്കുന്നത്. രാഷ്ട്രീയപ്പാര്ട്ടികള്ക്കും യഥേഷ്ടം പ്രവര്ത്തിക്കാന് അവസരമുള്ളതുകൊണ്ട് വ്യത്യസ്തവും നിരവധിയുമായ രാഷ്ട്രീയ സംഘടനകളും ഇവിടത്തെ ജനസമൂഹത്തിന് ആശ്വാസവും കരുത്തുമാണ്. ഇങ്ങനെയൊക്കെ സന്താഷവും സമാധാനവും അനുഭവിക്കാന് അവസരഭാഗ്യം നിലനില്ക്കുന്ന ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ രാജ്യത്തിലെ കണ്ണികളാണ് നാമോരോരുത്തരും എത് ജനിച്ചുവീഴുന്ന കുഞ്ഞുമുതല് മരണാസന്നനായ ഏതൊരുവ്യക്തിയുമുള്പ്പെട്ട ഓരോ ഇന്ത്യാക്കാരന്റെയും ഭാഗ്യമാണ്….! ഈ ഭാഗ്യമാണ് നമ്മുടെ അവകാശമായി ഭരണഘടന അംഗീകരിച്ചുതന്നിരിക്കുന്ന മൗലികാവകാശങ്ങളുടെകാതല്.
ഡോ.അലക്സ്വള്ളികുന്നം
കാര്യങ്ങള് ഇങ്ങനെയായതുകൊണ്ടാണ് എന്തിനും ഏതിനും വ്യക്തിക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടെന്ന്നാം വിശ്വസിക്കുന്നത്. എവിടെയെങ്കിലും ആര്ക്കെങ്കിലും തനിക്ക് അനുവദിച്ചിരിക്കുന്ന പൗരസ്വാതന്ത്ര്യം ഹനിക്കപ്പെട്ടാല് അത് പുനസ്ഥാപിച്ചും സംരക്ഷിച്ചും കിട്ടാന് തക്ക ഭരണസംവിധാനവുമാണ് നമ്മുടേത്. കാരണംവ്യക്തിയാണ് ഏറ്റവുംമുന്നില്. വ്യക്തിയാണ് സമൂഹമാവുന്നതും. സമൂഹംവ്യക്തികേന്ദ്രീകൃതമാവുന്നതിനാല് ഒരുരാജ്യത്തിന്റെതുടക്കവും സമ്പൂര്ണ്ണതയുംവ്യക്തിയിലാണ് നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്നത്. ഒരു രാജ്യമെന്നാല്ഒരോവ്യക്തിയും എന്ന മഹത്തായ ആശയം നല്കുതിന്റെ പൊരുള്ഓരോ പൗരനും ഉള്ക്കള്ളുകയും അതംഗീകരിച്ചു പെരുമാറുകയുംകൂടിചെയ്യുമ്പോഴാണ് യഥാര്ത്ഥത്തില് ആ രാജ്യത്തിന്റെ നിലനില്പ്പ് ഭംഗമില്ലാതെതുടരുന്നത്. ഒരുവോട്ടിന്റെ ഭൂരിപക്ഷമാണ് നമ്മുടെ നാടിന്റെ ഭാഗധേയം നിര്ണ്ണയിക്കുന്ന ഘടകംതന്നെ ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരുവ്യക്തിയുടെ മഹത്വംസ്ഥാപിച്ചുകിട്ടാന് നാം ഒരുപാട്സഹിച്ചുംത്യജിച്ചും തന്നെയാണ് കടന്നു വിന്നിട്ടുള്ളതെും മറക്കാനാവില്ല. സംഘടിച്ചും സമരംചെയ്തുംസഹിച്ചും തന്നെയാണ് നാം പാരതന്ത്ര്യത്തില്നിന്നും മോചിതരായതും വളര്ന്നതും. അതുകൊണ്ട് സംഘടിതബോധത്തെയോ, സമരങ്ങളെയോ ഔചിത്യബോധമുള്ള ഏതൊരാള്ക്കും നിഷേധിക്കാനോ തള്ളിപ്പറയാനോ കഴിയില്ല എന്നുതന്നെ പക്ഷേ….
സമരങ്ങള്പോലും എടുത്തുചാട്ടമോ, വൈരാഗ്യപരമോ…വാശിയോ എന്ന നിലയില് ആയാല് അത് രാജ്യത്തിന്റെസുഘടിതമായ നിലനില്പ്പിന് കോട്ടമേല്പ്പിക്കും എന്നത് ഗൗരവതരമായ വിഷയമായി മനസിലാക്കാനുണ്ട്. അടുത്തകാലത്ത് നമ്മുടെ നാട്ടില് രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹ്യ സമരങ്ങള് ഏറെചൂടുപിടിച്ച സന്ദര്ഭങ്ങളിലൂടെയാണ് കടന്നു വന്നത്. സുപ്രീംകോടതി ഭരണഘടനാബഞ്ചിന്റെവിധിയെ അവഗണിച്ചായിരുന്നു തുടക്കം. ഒരു പ്രബലജനവിഭാഗത്തിന്റെവികാരത്തെ ഇളക്കിവിടാന് കാരണമാക്കിയിരുന്നു ആ വിധി എന്ന സത്യം നിലനില്ക്കുന്നു . എന്നാല് മറുവശത്ത് നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ ഭദ്രതയുടെആണിക്കല്ല് എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന ഭരണഘടന അനുസരിച്ച് പരമോന്നത നീതിപീഠം പുറപ്പെടുവിച്ച വിധി എന്ന്അംഗീകരിക്കാനുമുണ്ട്. ഇത്തരം സന്ദര്ഭങ്ങളില് രാജ്യസ്നേഹത്തെ ഓന്നാംസ്ഥാനത്ത്കാണണം. ആ ഔചിത്യമായിരിക്കണം ജനവിഭാഗങ്ങളെകൂടെ അണിനിരത്തി വോട്ട്നേടാന് ശ്രമിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ സംഘടനകളുടെ സദാചാര നിലപാട്. തീ പിടിക്കുമ്പോള് വാഴവെട്ട്ക എന്ന പ്രാചീന പ്രാകൃത നീക്കംപോലെ ഇത് സുവര്ണ്ണാവസരമെന്ന്കാണരുത് ഇരിക്കുന്നകൊമ്പു മുറിക്കുന്നതുപോലെ അപകടകരമാണ്.
ബന്ത് നിരോധിച്ചത് കോടതിയാണ്… പിന്നെരാജ്യത്ത് ബന്തുണ്ടായിട്ടേയില്ല…പക്ഷേ പിന്നെ ഹര്ത്താല് വുന്നു…അതേസ്വഭാവത്തില്. ബഹു.കോടതിയുടെ നിരോധനത്തെ രാജ്യം തത്വത്തിലെങ്കിലും അംഗീകരിച്ചു എതാണ്കാര്യം. അടുത്തകാലത്ത് പ്രത്യേകസാഹചര്യത്തില് നടത്താന് തീരുമാനിച്ച പണിമുടക്കിനെ കോടതിവിലക്കി. എന്നാല് ആ വിലക്കിനെ സംഘടനകള് അവഗണിച്ചു. നീതിനിര്വ്വഹണവ്യവസ്ഥയോടുള്ള അനാദരവായി മാത്രമേ ഇത്തരം മഹനീയ സംവിധാനങ്ങളെ ആദരവോടു കാണുവര്ക്കാവൂ. ഒരിക്കലും പണിമുടക്കരുത് എന്നല്ല കോടതി പറഞ്ഞത്. ഇപ്പോള് നടത്തരുത് എന്ന്മാത്രം. രാജ്യത്തിന്റെ ഭാവി തലമുറ ഇന്നിന്റെശരിയായ പാഠങ്ങളില് നിന്നാണ്കണ്ടുംഅറിഞ്ഞും പഠിക്കേണ്ടത്. അതല്ലാതെഎല്ലാം നിരാകരിച്ചും നിഷേധിച്ചും സമരമെന്ന പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ മറപിടിച്ചു ചെയ്യുതെല്ലാം ഭാവിക്ക് ഗുണംചെയ്യുന്നതല്ല. രാജ്യത്തിന്റെ ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ഉത്കണ്ഠയുള്ളവരായിരിക്കണംരാഷ്ട്രീയത്തെ നയിക്കേണ്ടത്. അതല്ലെങ്കില് നമ്മുടെ പൂര്വ്വികര് നമുക്ക് നേടിത്തന്ന ഈ സര്വ്വതന്ത്രസ്വതന്ത്ര പരമാധികാര ജനാധിപത്യ രാഷ്ട്രംകെട്ട്കഥയാവുകയുംസ്വന്തം മക്കളുള്പ്പെട്ട നമ്മുടെ അടുത്തതലമുറ പരസ്പരം പോരടിച്ചുംവിഘടിച്ചും അനാഥമാക്കപ്പെടുകയുംചെയ്യും. കോടതിവിധികള് മാറ്റിയെടുക്കാന് നിയമപരമായ മാര്ഗ്ഗങ്ങളുംതുടര്നടപടികളുംകൈക്കൊള്ളുക. അതുവരെ ആ സമ്പ്രദായത്തെ ആദരിക്കുക. അതാണ് കരണീയം. കായികമായ കരുത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ലല്ലോഗുരുക്കന്മാരെ അനുസരിക്കുത്..സ്ഥാനത്തിന്റെ മഹത്വംകൊണ്ടാണ്. കോടതി എന്നമഹനീയ സ്ഥാനത്തെ പ്രഥമഗണനീയമായി മാനിക്കുക..രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെയോ കലാപക്കൂട്ടായ്മയുടെയോകരുത്തുകൊണ്ട്വിധികളെ നേരിടാനായേക്കാം. പക്ഷേ നാടിന്റെ നന്മയെക്കരുതി..പുതിയ നിയമനിര്മ്മാണംവഴി അപാകതകളെ മറികടക്കുംവരെകോടതിവിധികളെ മാനിക്കുക..നിയമത്തിന്റെ പരിധിക്കുള്ളില് സമരമുറകളേതുംസ്വീകരിക്കുക..
കലാപവുംവിപ്്ളവവും തങ്ങളുടെരീതിയാണെ് പ്രഖ്യാപിക്കാത്തിടത്തോളംകാലംഅതാണ് ധാര്മ്മികമായ രീതി…അതാവണം പുതുതലമുറയ്ക്ക് നല്കു പാഠം..